Cerrahlığın Babası Ambroise Pare
İlk Yunanlı cerrah, Roma İmparatoru Marcus Aurelius ile gladyatörlere, ikincisi ise Fransız kralları ile çeşitli savaş alanlarında çarpışan askerlere bakmıştır. Ancak önemli bu iki kişiyi, Claudius Galienus (131-201) ile Ambroise Pare’yi (1509-1590) birbirinden on dört yüzyıllık bir zaman dilimi ayırmaktadır. Çünkü, 16. yüzyılda Pare gibi özgürce araştırmak ve düşünmek isteyen birine antik doktorluğun kalıtı dayanılmaz geliyordu. Katolik Kilisesi Galienus’u tanıyor, benimsiyor ve ona büyük saygı duyuyordu. Bu nedenle, yazılan ve yöntemleri küçük bir eleştiriye dahi uğramadan kabul ediliyordu. Cömert, yorulmak bilmez ve hoşgörülü Pare, çağının Yunanca veya Latince formüllerini ezbere okurken kendilerine bilgiç bir hava veren doktorlarının birçoğundan farklıydı. Kitaplarını yakmak isteyen Tıp Akademisi’nin düşmanlığına hedef olduğunda sansür koyanlara “Elin yapacak işi olmadığında bilim yapıtlarının sayfalarını çevirmek ve vücudu gıdıklamak büyük bir şey değildir” yanıtını veriyordu.
Perpignan (1542), Brötanya (1543) ve Avusturya’nın savaş meydanlarında yaralı ve kanamalıları iyileştirmek için yeni yöntemlere başvurdu. Atardamarları bağlama tekniği ile kanama yüzünden ölüme yol açmaksızın ameliyat yaptı, dikiş attı ve organları kesip aldı. O, Paris’te, Hirondelle Caddesi’nin “berber-cerrahı”ydı. II. Henri, IX. Charles ve III. Henri’nin doktoruydu. Doğum yaptırıyor, kırıkları tedavi ediyor ve delgi ameliyatlarında gelişme kaydediyordu. Kuramcı olarak veba, kızamık ve kızamıkçık hastalıkları konusunda yayınlar yaptı. Yaşamı boyunca din savaşlarının acı verici ve dehşet saçan görüntülerine dayandı. Dreux, Havre, Saint-Denis ve Moncontour’da sanatını uyguladı. 1572 yılında Saint-Barthelemy katliamında birçok dostunu kaybetti.